رابطه‌ها در پایگاه داده

روابط در پایگاه داده (Database Relationships) به ارتباط بین جداول مختلف در یک پایگاه داده اشاره می‌کند. این روابط به منظور سازماندهی و مدیریت داده‌ها به صورت کارآمد و جلوگیری از افزونگی داده‌ها استفاده می‌شوند. در پایگاه‌های داده رابطه‌ای (Relational Databases)، سه نوع اصلی از روابط وجود دارد:

1. رابطه یک به یک (One-to-One Relationship)

  • در این نوع رابطه، هر رکورد در یک جدول با تنها یک رکورد در جدول دیگر مرتبط است و بالعکس.
  • مثال: هر کارمند در یک شرکت ممکن است تنها یک پروفایل کاربری داشته باشد و هر پروفایل کاربری نیز تنها به یک کارمند تعلق دارد.

2. رابطه یک به چند (One-to-Many Relationship)

  • در این نوع رابطه، یک رکورد در یک جدول می‌تواند با چندین رکورد در جدول دیگر مرتبط باشد، اما هر رکورد در جدول دوم تنها با یک رکورد در جدول اول مرتبط است.
  • مثال: یک مشتری ممکن است چندین سفارش داشته باشد، اما هر سفارش تنها به یک مشتری تعلق دارد.

3. رابطه چند به چند (Many-to-Many Relationship)

  • در این نوع رابطه، یک رکورد در یک جدول می‌تواند با چندین رکورد در جدول دیگر مرتبط باشد و بالعکس.
  • برای پیاده‌سازی این رابطه، معمولاً از یک جدول واسط (Join Table) استفاده می‌شود که کلیدهای خارجی (Foreign Keys) هر دو جدول را در خود نگه می‌دارد.
  • مثال: یک دانشجو می‌تواند در چندین دوره آموزشی ثبت‌نام کند و یک دوره آموزشی نیز می‌تواند چندین دانشجو داشته باشد. در این حالت، یک جدول واسط مانند “ثبت‌نام” (Enrollment) استفاده می‌شود.

مفاهیم کلیدی در روابط پایگاه داده:

  • کلید اصلی (Primary Key): یک شناسه منحصر به فرد برای هر رکورد در یک جدول.
  • کلید خارجی (Foreign Key): یک فیلد در یک جدول که به کلید اصلی در جدول دیگر اشاره می‌کند و رابطه بین دو جدول را ایجاد می‌کند.
  • یکپارچگی ارجاعی (Referential Integrity): اطمینان از اینکه روابط بین جداول همیشه معتبر باقی بمانند و هیچ کلید خارجی به رکوردی ناموجود اشاره نکند.

این روابط به پایگاه‌های داده اجازه می‌دهند تا داده‌ها را به صورت ساختاریافته و کارآمد مدیریت کنند و در عین حال از افزونگی و ناسازگاری داده‌ها جلوگیری کنند.

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.